Bevliegt jou soms ook het gevoel dat je geleefd wordt? Dat je ergens grip op jezelf bent verloren? We reageren doorgaans automatisch vanuit overlevingspatronen waardoor we steeds hetzelfde aantrekken. Het vraagt moed en bereidheid ingesleten patronen onder ogen te zien en te veranderen. Je weg terug zien te vinden naar de basis, naar wat écht belangrijk is. Het brengt een vervuld leven met diepgang, verbinding, liefde, openheid, betrokkenheid, vertrouwen. Alles waar je in je hart naar verlangt!
Gebruik je zintuigen
Net zoals een slak zijn eigen slijmsporen gebruikt om de weg terug te vinden, wéten ook wij hoe we terugkeren bij onszelf door weer te vertrouwen op ons innerlijk kompas. Je vind helderheid als je vaker stilstaat, tijd neemt en luistert naar wat je lichaam aangeeft. Met de ingegeven inzichten kun je je leven richting geven, koers bijstellen, voel je dat je op de goede weg zit. Het klopt weer!
Slakken gebruiken hier hun voelsprieten voor. Zo tasten ze hun omgeving af. Op de twee grote voelsprieten zitten ogen en met de twee kleine kunnen ze ruiken. Onze voelsprieten zijn onze zintuigen waarmee we informatie vergaren wat ons helpt kiezen welke kant we op willen. Jonge kinderen proeven en ervaren met aanraking en door alles in hun mond te stoppen. Ze ontdekken met hun zintuigen. Echter door nare ervaringen (trauma) schieten we in overleving. Met als gevolg dat we te veel nadenken, piekeren waardoor we letterlijk over het hoofd zien wat er écht gebeurt. We luisteren niet afdoende naar wat ons lijf aangeeft en we verdoven ons gevoel met afleiding en verslaving. Om erachter te komen dat we ons niet echt happy meer voelen.
Mijn wake-up call
Zelf gedroeg ik me tot mijn veertigste heel voorbeeldig. Ik verborg mijn kwetsbaarheid, mijn gevoel, achter een masker van sterk zijn. Tot ik op een dag werd verscheurd door bedrog en onder ogen moest zien dat ik onbewust een schijnwereld had gecreëerd. Mijn roze bubbel spatte uitéén. Tijdens dit pijnlijke wakker worden werd ik me ervan bewust hoe ik gevormd ben door wat ik als kind heb ondergaan. Wanneer ik me onveilig voel, geef ik regie uit handen. Ik vertrek bij mezelf vandaan, raak stuurloos. De weg terug is leren (h)erkennen wat we als kind zijn gaan doen om te overleven. Hoe we het graag anders hadden gewild, wat we toen nodig hadden. Dit helemaal durven voelen en ervaren verschoont je innerlijk systeem zodat je nu bij machte bent bewust, andere keuzes te maken.
Open je hart
Wanneer we gekwetst worden, sluiten we ons ter bescherming af. Ons gevoelige hart verborgen achter een veilige muur. Maar juist het hart laat ons zingen, dansen, spelen, liefhebben! Kies ervoor je hart weer te openen om je ten diepste verbonden te voelen met jezelf, met anderen, met het leven.
Ik hoop dat deze blog je inspireert én aanmoedigt vanuit je pure, kwetsbare, krachtige hart te leven zodat je mag ontvangen waar je werkelijk naar verlangt!